Svjetlost koju kvazari isijavaju daju trenje i toplina materije koju guta crna rupa, pretpostavljaju naučnici. Svjetlost ne može pobjeći iz crne rupe, ali zato može pobjeći s ruba horizonta, odnosno granice oko crne rupe, nakon koje više nema povratka za materiju koja je pređe.

Astronomi su međutim otkrili kako kvazar koji je najbliži Zemlji i koji se nalazi na udaljenosti od 600 miliona svjetlosnih godina u Galaksiji Markarian 231, zapravo u svojem središtu sadrži dvije crne rupe i predstavlja prvi takav kvazar ikad pronađen, prenosi "Popular Science".

Podaci s teleskopa Hubble otkrili su misterioznu rupu u srastajućem disku tog kvazara, odnosno plinskom prstenu koji se vrti oko crne rupe, čekajući da upadne u nju. Nakon provođenja nekoliko modela studija, naučnici su zaključili da se kvazar sastoji zapravo od dvije crne rupe, jedne ogromne i jedne puno manje, koje su u orbiti jedna oko druge.

Veća crna rupa ima masu 150 miliona puta veću od našeg Sunca, dok manja ima tek 4 miliona puta veću masu od našeg Sunca. Čini se kako taj binarni sistem crnih rupa pogoduje rađanju movih zvijezda u spomenutoj galaksiji, koje nastaju 100 puta većom brzinom nego u Mliječnoj stazi, odnosno našoj galaksiji.

- Ovo će utrati novi put u sistematsku potragu za binarnim crnim rupama pomoću prirode njihovog ultraljubičastog zračenja - istaknuo je Youjun Lu iz Nacionalnog astronomskog opservatorija, Kineske akademije nauke.