Bio je 30. jun 1908. godine, tačno 7:17 minuta, kada je ogromna plamteća stijena pala sa neba na Rusiju, udarila u tlo i eksplodirala snagom hiljadu puta jačom od atomske bombe bačene na Hirošimu, toliko jakom da se čula na hiljadu kilometara od hipocentra udara.
Šumovita sibirska oblast od oko dve hiljade kvadratnih kilometara je momentalno bila u potpunosti sravnjena, a od jačine potresa ljudi na udaljenosti od 60 kilometara padali su ničice na zemlju, čak su i stabla na 50 kilometara udaljenosti bila iščupana iz korjena.
Seizmički talasi su dva puta opisali Zemljinu kuglu i bili registrovani na svim seizmografima širom sveta. Prašina koja se digla je bila rasuta na sve meridijane i svuda je izazivala upečatljive zalaske Sunca.
Takozvana Tunguska eksplozija koju je izazvao asteroid (neki spekulišu da je možda bila u pitanju i mala kometa) doletjeo iz dubokog svemira ostaje do dana današnjeg najveći udar nekog nebeskog tijela na površinu naše planete koji se dogodio u modernim vremenima.
Samo je pukom srećom ovaj asteroid pao u nenaseljeno područje, u divlje predjele ruske Azije. Skoro niko nije bio povrijeđen, dok je nekolicina ljudi izgubila život. Ali, kao što rekosmo, u pitanju je bila puka sreća, jer je maleni obrt kosmičke sudbine lako mogao da ga ubrza i da dovede do udara u najveći grad tadašnjeg svijeta, i jedan od najvećih gradova današnjice.
Naime, da je samo šest sati ranije doletjeo do nas, putanja njegovog leta bi se “idealno” poklopila sa putanjom Zemlje i on bi udario u London, prestolnicu Britanske imperije u kojoj je u tom trenutku živjelo oko sedam miliona ljudi, među njima i oni koji su vladali nad polovinom svijeta. London je tada bio kao Washington, Moskva, Brisel, Peking i Tokio zajedno.
A da se to desilo, da je stigao do Zemlje šest sati ranije, ovaj bi asteroid doslovno zbrisao prestolnicu Ujedinjenog Kraljevstva.
Prema procjeni BBC-ja prostor od oko 200 kvadratnih kilometara bio bi sravnjen,te da bi se broj mrtvih mjerio milionima, da bi se među njima nalazila britanska kraljevska porodica, vlada i svi službenici, kao i glavni svjetski bankari i ogroman kapital koji se u njemu nalazio.
Najmoćnija svjetska sila bi se zaustavila i urušila, globalna ekonomija bi propala, a posljedice toga bi osjetio čitav svijet. Druge sile bi momentalno pokušale da je zamjene. Uglavnom, historija bi bila u potpunosti drugačija. Ništa ne bi bilo kao što je danas.
